بررسی رابطه میان سرمایه‌گذاران نهادی بلندمدت/ موقت و مدیریت مؤثر سود

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی

2 کارشناس ارشد مدیریت بازرگانی (مالی) دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین (مسئول مکاتبات)

چکیده

نقش سرمایه‌گذاران نهادی در بحث مدیریت سود یکی از موضوعات مهمی است که سالهاست در بورس‌های اوراق بهادار کشورهای مختلف در کانون توجه قرار گرفته ‌است.
این پژوهش در پی ارائه شواهدی در مورد رابطۀ انواع سرمایه‌گذاران نهادی برپایه طول‌­­مدت سرمایه‌گذاری و مدیریت سود از طریق برآورد اقلام تعهدی اختیاری افزاینده درآمد همساز­شده با عملکرد می­باشد تا در درک بهتر نقش و تأثیر سرمایه‌گذاران نهادی در حاکمیت شرکتی و بویژه مبحث مدیریت سود به سهامداران و دیگرذی‌نفعان همانند مدیریت عامل و هیئت مدیره، کارکنان، عرضه‌کنندگان کالا، مشتریان، بانک­ها و سایر وام‌دهندگان، قانونگذاران و درنهایت، جامعه، رهنمودهایی ارائه نماید. یافته‌های پژوهشنشان می‌دهد که در شرکت­­هایی که سود را بطور مؤثر مدیریت نمی­کنند، سرمایه‌گذاران نهادی بلندمدت با سطح اقلام تعهدی اختیاری افزاینده درآمد مرتبط هستند و در شرکتهای که سود را بطور مؤثر مدیریت می­کنند بطور منفی با سطح اقلام تعهدی اختیاری افزاینده درآمد همسازشده با عملکرد مرتبط هستند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The study of relations between Transient/ Long term Institutional Investors and Effective Discretionary Accrual anagement and

نویسندگان [English]

  • Mansoureh Aligholi 1
  • Adel Jalilian 2
1 Faculty of Economic and Accounting, central teharan Branch, Islamic Azad University
2 Department of Business Management, Qazvin Branch, Islamic Azad University (Corresponding Author)
چکیده [English]

This study classifies institutional investors into transient and long-term based on their investment horizons to find evidence on the relationship between institutional investors’ type and effective earnings management practice by using performance-matched discretionary accrual measure (Kothari et al., 2005). The regression results on the association between institutional investors’ type and performance-matched discretionary accruals show that long-term institutional investors limit earnings management behaviors among firms that managed earnings effectively via discretionary accruals (PMDA+), while short-term institutional investors are negatively associated with performance-matched discretionary accruals among firms that did not manage earnings by using discretionary accruals (PMDA-).

کلیدواژه‌ها [English]

  • Institutional investors
  • Discretionary Accruals
  • earnings management
  • Corporate Governance